Wykorzystanie Treningu Umiejętności Społecznych w pracy z dziećmi

• Jak dostosować metody i formy pracy do konkretnych trudności jakie przejawia dziecko? – wskazówki dotyczące rozpoznawania trudności komunikacyjnych i społecznych u dzieci.
• Na co warto zwrócić uwagę podczas planowania zajęć z zakresu Treningu Umiejętności Społecznych? – Jak w praktyce określać założenia, zasady organizacji zajęć i cele terapeutyczne?
• Jak prawidłowo poprowadzić modelowanie, odgrywanie ról, przekazywanie informacji zwrotnej, generalizację? – przykłady zastosowania podstawowych procedur TUS Goldsteina podczas sesji treningowej.
• Jak przeprowadzić indywidualny, a jak grupowy Trening Umiejętności Społecznych? – praktyczne wskazówki i scenariusze różnych wariantów zajęć.
• W przypadku jakiego rodzaju trudności i zaburzeń psychicznych rekomendowane jest stosowanie TUS, a w jakich przypadkach metoda ta nie znajduje zastosowania? – porady dotyczące optymalnego doboru grupy zajęciowej.
• Jakie strategie postępowania przyjąć w przypadku trudnych zachowań uczestników grupy? – profilaktyka, ustalenia dotyczące zasad i reguł pracy w grupie, omówienie na przykładach roli terapeuty.
• Jak uczyć dzieci przyjmowania perspektywy drugiej osoby, rozumienia myśli, poglądów i uczuć innych? – wprowadzenie do zajęć elementów teorii umysłu.

• Jakie są korzyści stosowania Treningu Umiejętności Społecznych wśród dzieci ze spektrum autyzmu? – techniki pozwalające na wyrównywanie deficytów związanych z zaburzonym cyklem rozwoju społecznego i brakami w zakresie rozumienia teorii umysłu, sposoby budowania elastycznych systemów i strategie radzenia sobie w różnych kontekstach społecznych.
• Jakiego rodzaju ćwiczenia i metody wykorzystać w pracy z dziećmi z Zespołem Aspergera? – gotowe do wprowadzenia do praktyki terapeutycznej elementy treningu komunikacji społecznej, treningu integracyjnego, odgrywania ról, uczenia przez obserwacje, nauki wykorzystywania i rozpoznawania komunikatów niewerbalnych.
• Za pomocą jakich technik rozwijać u dzieci umiejętności współpracy i kompetencje komunikacyjne? – ćwiczenia wpływające na poprawę kontaktu wzrokowego, nabywanie umiejętności nawiązywania i podtrzymywania relacji z rówieśnikami i dorosłymi, adaptacyjne strategie rozwiązywania konfliktów, nauka zasady naprzemienności relacji, nauka zadawania pytań, modele komunikacji oparte o Porozumienie bez Przemocy.
• Jak za pomocą TUS wspierać rozwój emocjonalny dzieci? – nauka rozpoznawania emocji i potrzeb, kształtowanie empatii, nauka sposobów radzenia sobie ze wstydem, złością, smutkiem i lękiem.
• Jakie rozwiązania z zakresu Treningu Umiejętności Społecznych dają najlepsze efekty w pracy z dziećmi z ADHD? – przedstawimy sprawdzone metody pracy wspierające modyfikację trudnych zachowań, takie jak Trening Zastępowania Agresji (ART) i hamowania złości, Porozumienie bez Przemocy.
• Jak pracować z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim? –  jak zwiększać samodzielność, kształtować adaptacyjne modele zachowań i współpracy oraz jak uczyć dzieci prawidłowego stosowania mowy czynnej i biernej w komunikacji społecznej.
• Za pomocą jakich metod i narzędzi pomóc dzieciom przezwyciężyć lęk społeczny i nieśmiałość – praktyczne omówienie zastosowania schematu ABC (Adversity, Beliefe, Consequence), technik redukujących stres i napięcie oraz ćwiczeń rozwijających świadomość różnic i podobieństw międzyludzkich.

• Omówimy konkretne studia przypadków, dzięki którym dowiesz się, jakie techniki TUS wykorzystać w pracy z konkretnymi zaburzeniami i trudnościami psychologicznymi.
• Przedstawimy zaczerpnięte z praktyki terapeutycznej przykłady pracy nad rozwojem umiejętności społecznych u dzieci w normie intelektualnej.
• Wskażemy możliwe efekty pracy, które można osiągnąć w przypadku dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, ADHD, zaburzeniami lękowymi i dziećmi zdrowymi.
   

Opis przypadku 1

Nieśmiałość i niska samocena

8 letni Antek jest uczniem drugiej klasy szkoły podstawowej. W przeciwieństwie do jego rówieśników, nie nawiązał dotąd relacji z dziećmi ze swojego otoczenia. Mimo tego, że na lekcjach samodzielnie wykonuje zadania bez większych trudności, chłopiec nie angażuje się w prace grupowe. Stroni też od zabaw i rozmów w trakcie przerw. Jest bardzo wrażliwy i silnie przeżywa porażki czy niepowodzenia. Rodzice dziecka i jego wychowawca zaobserwowali u chłopca brak pewności siebie i nieśmiałość w kontaktach społecznych. W domu Antek jest wesołym dzieckiem, bawi się z młodszym rodzeństwem i prawidłowo komunikuje się z bliskimi, lecz niechętnie wychodzi rano do szkoły. Mówi rodzicom, że to ze względu na brak kolegów w klasie.

Opis przypadku 2

Zaburzenia ze spektrum autyzmu

W wieku 2 lat u Kajetana rozpoznano zaburzenia ze spektrum autyzmu. Dziś chłopiec ma 5 lat i uczęszcza do przedszkola specjalnego. Autyzm Kajetana objawia się nadruchliwością, zachowaniami autoagresywnymi, niewyraźną mową, problemami z utrzymywaniem kontaktu wzrokowego. Chłopiec reaguje niepokojem i zdenerwowaniem na zmiany w rozkładzie dnia. Ma też problemy w nawiązywaniu interakcji społecznej, w zrozumieniu uczuć i intencji innych ludzi.